■ کشف «سیمرغ» در کوه صفه‌ی اصفهان بخش عمومی

سپاسگزارم آقای مهندس شیربان.
این خبر را من هم پریروز برای بخش خبرهای iiiwe آماده کردم و فرستادم، که به سلیقه‌ی مسئول گرامی گزینش اخبار، در میان خبرهای بازنشرشده جایی نیافت.

به‌هرحال، اکنون که شما زحمت کشیده‌اید و آگاهی‌رسانی کرده‌اید، من هم متن خبری را که ویراسته و فرستاده بودم، با توجه به این که اندکی مفصل‌تر و دربردارنده‌ی پاره‌ای آگاهی‌های بیش‌تر است، در دنباله‌ی همین کامنت برای دوستدارانِ این‌گونه مباحث درج می‌کنم :



«غار سیمـرغ» بر فـراز کوه صفه‌ی اصفهان


ژرف‌ترین غار طبیعی کوه صفه‌ی اصفهان که 42 متر ژرفا دارد، از سوی هیأت کوه‌نوردی اصفهان یافته و «غار سیمرغ» نامیده شد.

مهرداد حاجی‌هاشمی، مسئول بخش غارشناسی و غارنوردی هیأت کوه‌نوردی شهرستان اصفهان با اعلام این خبر به پایگاه اینترنتی «ایران‌نامه» گفت: «این غار در نزدیکی قله‌ی صفه، در ارتفاع 2115متری از سطح دریا واقع شده؛ ژرفای آن به 42 متر می‌رسد، و دارای سه حلقه چاه بسیار تنگ و باریک است.»
وی افزود: «پس از گذشتن از این سه حلقه چاه، باید از شیبی تند و تنگنای غار گذشت تا به ژرف‌ترین نقطه‌ی غار در عمق 42متری رسید.

حاجی‌هاشمی با برشمردنِ دیگر ویژگی‌های ساختاری این غار تازه نویافته، گفت: «در پایین آخرین چاه، این غار به دو دهلیز تبدیل می‌شود؛ یکی از این دهلیزها تا آن‌جا پیشمی‌رود که به بن‌بست می‌انجامد، و دیگری در پایانِ مسیرش آن‌قدر باریک می‌شود که دیگر راهی برای گذر انسان ندارد.»

سرپرست گروه غارشناسی و غارنوردی اصفهان درباره نام‌گذاری این غار به نام «سیمرغ» گفت: «دهانه‌ی این غار در بلندای پرتگاهی دور از دسترس و خطرناک از کوه صفه واقع شده است؛ به همین خاطر، با همفکریِ دوستان، نام "غار سیمرغ" را بر آن نهادیم.»

وی درباره‌ی چگونگی یافته شدنِ غار سیمرغ گفت: «دهانه‌ی این غار را نزدیک به سه سال پیش، آقای علی زمانی، از کوه‌نوردان خوب استان اصفهان پیدا کردند؛ و از آن رو که این غار دهانه‌ای تنگ و فنی دارد، با گروهی از غارنوردانِ کاربلد و حرفه‌ای، برای اکتشاف آن برنامه‌ریزی و اقدام کردیم.»

این متخصص غارنوردی در دنباله‌ی سخنان خود افزود: «غار سیمرغ بسیار تنگ، فنی و ریزشی است، و به همین خاطر، رعایت دقیق موارد ایمنی، یکی از شرط‌های ورود به این جهانِ پوشیده در دل سنگ است.»
به گفته‌ی حاجی‌هاشمی، این گروه امسال گام‌هایی را در راستای رول‌کوبی، نقشه‌برداریِ سراسری، بررسی‌های زمین‌شناختی، پژوهش‌های علمی و همچنین عکاسی حرفه‌ای از این غار برداشته است.
رهبریِ کاوش و بررسی‌های این گروه تخصصی را مهرداد حاجی‌هاشمی بر عهده داشته و دیگر اعضای گروه: علی زمانی، مریم حاج‌صباغ، سمیرا زارعی، ختن کوفگر، آرش سهرابی و حسین جمال‌پور او را در این کار همراهی کرده‌اند.

گفتنی‌ست، «صفه» نام کوهی از رشته‌کوه زاگرس است که در جنوب‌غربی شهر اصفهان قرار دارد. زنجیره‌ارتفاعات کوه صفه با بلندترین نقطه به ارتفاع ۲۲۵۷ متر، از شمال با جاده‌ی کمربندی، از غرب با کوه‌های تخت‌رستم و دره‌خان، از شرق با شهرک‌ها و مجتمع‌های مسکونی، و از جنوب با زمین‌های باز و خط آهن همسایه است.

کوه صفه تا چند دهه‌ی پیش کوهی تک‌افتاده و جدا از شهر بود؛ اما اکنون با گسترش شهر به سمت جنوب، به شهر پیوسته، و بخشی از آن به عنوان پارک کوهستانی، کارکرد گردشگری یافته است.
دکتر کارو اوئن میناسیان، پژوهشگر ارمنی اصفهانی، در کتاب «شاه‌دژ اصفهان» به ریشه‌یابی نام اصفهان و پیوند آن با نام کوه صفه پرداخته، و نتیجه گرفته است که نام «صُفه » از «سپه» ریشه گرفته، و از همین رو، نام درخور این کوه را "سپه‌(ان)" می داند و در متن کتاب از این کوه با نام «کوه اسپهان» یاد می‌کند.
از غارهای شناخته‌شده‌ی کوه صفه‌ی اصفهان، «غار بیدستون» (غار انجیری/ انجیلی)، «غار قنبر»، «غار کسرا»، «غار گنگ آباد»، «غار کفتار» (در دره‌ی دوزخ)، «غار دست‌کند چکاد» (کار گروه "چکاد") و «غار دست‌کند الله» (کار پهلوان صادق، که پشت گردنه‌ی باد بود و اکنون تخریب شده)را می‌توان نام برد.

بر پایه‌ی مستنداتِ ارائه‌شده‌ی گروه غارشناسی اصفهان، غار نویافته‌ی «سیمرغ» از نظر ارتفاع دهانه و ژرفا، یکی از کم‌مانندترین غارهای شناخته‌شده است. برسی بیش‌تر این غار ممکن است در آینده برخی از گوشه‌های پنهان ساختار زمین‌شناسی کوه صفه را برای دوستدارانِ این‌گونه موضوع‌ها آشکار سازد.


برگرفته از : وبگاه «ایران‌نامه»
پایگاه آگاهی‌رسانی میراث فرهنگی و طبیعی ایران
و جستارهای ایران‌پژوهی شاهین سپنتا و همکاران
http://drshahinsepanta.blogsky.com
نگارش و تنظیم : شاهین سپنتا
ویرایش : امیریاشار فیلا

تشکر از هردو بزرگوار .

یعنی می شه منم یه روزی برم اینجا !!!

سپاس