■ هفت جا نفس خود را حقیر دیدم بخش عمومی

هفت جا نفس خود را حقیر دیدم    

 

نخست : هنگامیکه به پستی تن می داد تا بلندی یابد،  

 دوم : آنگاه که در برابر از پاافتادگان می‌پرید،  

 سوم : آنگاه که میان آسانی و دشوار مختار شد و آسان را برگزید،  

 چهارم : آنکه گناهی مرتکب شد و با یادآوری اینکه دیگران نیز همچون او دست به گناه میزنند ، خود را دلداری داد،  

 پنجم : آنگاه که از ناچاری، تحمیل شده‌ای را پذیرفت و شکیبایی‌اش را ناشی از توانایی دانست،  

 ششم : آنگاه که زشتی چهره‌ای را نکوهش کرد، حال آن که یکی از نقاب‌های خودش بود،  

 هفتم : آنگاه که آوای ثنا سرداد و آن را فضیلت پنداشت.  

 جبران خلیل جبران