به نقل از پایگاه خبری لس آنجلس تایمز، رقابت دیرینه انگلیس و استرالیا در المپیک از جمله موضوعات جالب در المپیک 2012 لندن است.
تیم میزبان 65 مدال تصاحب کرد، در حالی استرالیا جزو چندین کشوری است که تا حدودی با نومیدی با بازی های المپیک خداحافظی کرد.
کنیا در پیست دوومیدانی تقریبا به هدف خود نرسید و کوبا به سراشیبی طولانی خود ادامه داد. آلمان ها با وجود آنکه جزو 10 کشور اول بودند اما در شنا موفق نبودند.
هند کشوری که مدتها مورد توجه نبوده ممکن است در حال ظهور باشد.
دیوید والچینسکی تاریخ نگار المپیک به ظهور هند اشاره دارد.
درحالی که چین و آمریکا برای صدرنشینی در جدول مدال های المپیک رقابت داشتند، انگلیس از مزیت میزبانی بهره برد و سایر تیم ها برای صعود مبارزه کردند.
والچینسکی نسبت به قضاوت های عجولانه در مقایسه کشورها هشدار داد. کشورها می توانند صعود یا سقوط کنند و چهار سال بعد این روند معکوس شود.
اما نگرانی در مورد استرالیا در اولین هفته رقابت ها بی علت نبود، این کشور فقط با یک مدال طلا در رده بیست و چهارم جدول مدال ها ایستاده بود.
استرالیا در بازی های المپیک تابستانی 2000 که خود میزبان بود، 58 مدال تصاحب کرد.
کوان گاسپر یک عضو کمیته بین المللی المپیک استرالیا در گفت و گو با رسانه های مختلف گفته بود، این کشور برای پرورش استعدادهای جوان به حد کافی هزینه نکرده است.
وی گفت: برای رقابت با سایر کشورهای جهان در صحنه ورزش های بین المللی و آماده سازی به پول بیشتری نیاز است.
استرالیا از انگلیس عقب ماند. با این حال در هفته دوم رقابت ها به صحنه بازگشت و با هفت طلا دهم شد و از نظر مجموع مدال ها مقام هفتم را تصاحب کرد. این مکان بهتر از نیوزیلند، اما بسیار بدتر از انگلیس بود.
در مورد کوبا این کشور در بازی های اخیر در رده های 40 تا 60 قرار گرفته و در حد انتظار ظاهر نشد.
والچینسکی که کتاب کامل المپیک را نوشته گفت اگر این اتفاق یک بار بییفتد می تواند یک اشکال باشد. اما وقتی دو بار پشت سر هم اتفاق بیفتد یک مساله است.
به همین علت کوبایی ها باید نگران باشند.
به گزارش پایگاه خبری ایج، استرالیایی ها مایلند از عملکرد خوب خود در المپیک از نظر جمعیت این کشور سخن بگویند، اما حتی درنظر گرفتن این نکته نیز تعداد پایین مدال های این کشور را در المپیک لندن پنهان نمی کند.
استرالیا جزو معدود کشورهای بالای جدول مدال ها نیست.
براساس آمارهای مورد ارزیابی و تحلیل قرار گرفته، استرالیا بر مبنای معیارهایی مانند سرانه جمعیت، تولید ناخالص ملی و تعداد ورزشکاران این کشور در المپیک در فهرست کشورهایی که بهترین عملکرد را داشته اند قرار نمی گیرد.
استرالیا با مجموع 35 مدال شامل هفت طلا، 16 نقره و 12 برنز از بین 85 کشور مدال آور در المپیک لندن در رده دهم قرار دارد و بسیار پایین تر از بزرگترین رقیب ورزشی خود یعنی بریتانیا ایستاده است. بریتانیا با مجموع 65 مدال شامل 29 طلا، 17 نقره و 19 برنز در مکان سوم جدول مدالها قرار دارد. آمریکا با 104 مدال شامل 46 طلا صدرنشین است و چین با 87 مدال شامل 38 طلا دوم شد.
براساس سرانه که این ملاک غالبا برای مقایسه با کشورهای پرجمعیت تر مورد استفاده قرار می گیرد، استرالیا مغلوب رقیب دیگر خود نیوزیلند شده است. نیوزیلند 13 مدال شامل پنج طلا گرفت.
براساس ارزش مدالها (سه امتیاز برای طلا، دو امتیاز برای نقره و یک امتیاز برای برنز) استرالیا در رده دوازدهم است و به هر 650 هزار نفر یک مدال می رسد.
نیوزیلندی ها در جدول سرانه جمعیت چهارم هستند و بعد از گرانادا قرار دارند. کشور 105 هزار نفری گرانادا با تصاحب مدال طلای دو 400 متر مردان یک روز تعطیل عمومی اعلام کرد. این کشور در این رشته برتری یافت. اوسین بولت و هم تیمی جامائیکایی وی دوم شدند و باهاماس سوم شد.
براساس آمارهای نشریه گاردین، استرالیا با 413 ورزشکار چهارمین تیم بزرگ در المپیک لندن بود. براساس رده بندی اندازه تیم ها استرالیا سی و دوم است. اگرچه این رتبه بندی آماری به سوی ورزش های انفرادی گرایش دارد نه ورزش های تیمی.
کارآمدترین تیم ها را در لندن چین (87 مدال با 371 ورزشکار)، بوتسوانا که چهار ورزشکار فرستاده و یک نقره گرفت، جامائیکا، ایران و آمریکا تشکیل می دهند.
از نظر معیار تولید ناخالص ملی استرالیا در رده چهل و چهارم است و پایین تر از گرانادا، جامائیکا، کره شمالی، گرجستان و مغولستان ایستاده است.
بررسی انجام شده نشان داد هر مدالی که استرالیا در المپیک گرفته 10 میلیون دلار برای مالیات دهندگان هزینه داشته است. درحالی که هر مدال برای مالیات دهندگان بریتانیایی هفت دلار هزینه داشته است.
استرالیا در مورد کسب طلا در رقابت های فینال نیز در پایین جدول دیده می شود. استرالیا یک پنجم مدال های خود را طلا گرفته است.
به طور مقایسه هفت مدال از 13 مدال قزاقستان طلا بوده است. در مورد کره شمالی چهار مدال از شش مدال این کشور طلا بوده است. پنج کشور ونزوئلا، اوگاندا، گرانادا، الجزایر و باهاماس هر کدام فقط یک مدال گرفتند، اما هر کدام آنها نیز با نواختن سرود ملی این کشورها همراه بوده است.
مجارستان از نظر مجموع مدال ها بالاتر از استرالیا است، مجموع مدال های این کشور (17) نصف مدال های استرالیاست اما یک طلا بیشتر از استرالیا گرفته است.
استرالیا بهترین موقعیت را در رده بندی مجموع مدال ها و صرفنظر از رنگ مدال ها دارد. استرالیا از نظر مجموع مدال ها هفتم شد. در جدول عملکرد مدال ها سه امتیاز برای هر طلا، دو امتیاز برای نقره و یک امتیاز برای برنز در نظر گرفته شده و استرالیا هشتم است.
کانادا با وجود آنکه با 279 ورزشکار یکی از تیم های بزرگ المپیک لندن را به این بازی ها اعزام کرد، با مجموع 18 مدال فقط یک طلا در جودو زنان گرفت.
هند و اندونزی دو کشور از پرجمعیت ترین کشورهای جهان در مجموع هشت مدال گرفتند که هیچ کدام طلا نبود. پاکستان، بنگلادش و نیجریه که جزو 10 کشور پرجمعیت جهان هستند یک مدال هم نگرفتند. | 
